Σκόρπια συναισθήματα...

Σάββατο, Ιουνίου 10, 2006

Kαλό καλοκαίρι...

Χαιρετώ...
Εύχομαι σε όλους ένα πολυ όμορφο καλοκαίρι...
γεμάτο ουσιαστικές εμπειρίες,αληθινά συναισθήματα...
όσους δεν μπορέσω να χαιρετίσω με άλλο τρόπο,το κάνω απο εδώ....
Να περνάτε πάντα όμορφα...
Αααα..και στους ρομαντικούς μου φίλους που μάλλον το έχουν ξεχάσει θα έλεγα:να προσέχετε τον ευατό σας....(δεν είναι εγωιστικό...)
Μόνο έτσι θα καταφέρετε αυτά που θέλετε...
Φιλιά σε όλους...

Τετάρτη, Ιουνίου 07, 2006

"..Tα πιο μεγάλα ψέμματα στα πιο αθώα βλέμματα.."

θέλω να φύγω...
Θέλω να έρθω κοντά στους πολυ δικούς μου ανθρώπους...
Θέλω αυτό το καλοκαίρι να υλοποιηθούν όσα σχέδια έχω στο μυαλό μου...
Μετράω το χρόνο αντίστροφα...
Μετράω τι κέρδισα και τι έχασα...
Μετράω τις δυνάμεις μου...

Πέρασα μια περίοδο που σκέφτηκα οτι ήμουν "μουτζωμένη"...
όμως έτσι είναι η ζωή γεμάτη εναλλαγές...
Κάποια λόγια ήταν αυτά που με πόνεσαν και με ξύπνησαν...
με επανέφεραν στην πραγματικότητα...
"...μην με σκέφτεσαι το να σκεφτεσαι εμένα είναι μια ψευδαίσθηση..."
Ειναι ψευδαίσθηση να νιώθεις τελικά...;
Ποιος το καθορίζει το νιώθω;
Ποιος ελέγχει τη σκέψη;

Δεν μπορώ να αλλάξω...θα συνεχίσω να ζώ με ψευδαισθήσεις(δηλαδη να νιώθω)....
Την μέρα που θα πάψω να αισθάνομαι...θα είναι ή μέρα που θα πεθάνει ο εωτερικός μου ευατός....
Όμως ακόμη αντέχω....και θα αντέξω κι αλλο...
μπορεί να μου στοιχιζει λίγο πόνο παραπάνω...αλλα το κέρδος είναι ανεκτίμητο....

Καλό καλοκαίρι σε όλους γεμάτο αληθινά συναισθήματα....

κλείνω με ένα τραγούδι που έχει κολλήσει στο repeat...

Τo Γράμμα

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Ερμηνευτές: Σωκράτης Μάλαμας


Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
Σα να'ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαϊδια
Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με φυσάει αέρας
Να΄χω το νου μου αδειανό
Να΄χω και πρίμο τον καιρό

Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει
Θέλω να'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε
Πως νιώθουμε παράφορα
Πως ζούμε ετσι αδιάφορα

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις
Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιός ήσουν και πώς μοιάζεις
Έτσι θα σ'αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
Σα μια γυναίκα μακρινή
Που αγάπησα πριν φύγω

Δε θέλω να πικραίνεσαι
τις Κυριακές τα βράδια
Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά
τα χρόνια μένουν άδεια

Σάββατο, Ιουνίου 03, 2006

Λόγια ψυχής...

Σήμερα ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα...Όμως από καθετί που πονάει συνειδητοποιείς πολλά πράγματα...ένιωσα ποια άτομα είναι πραγματικά κοντά μου...ένιωσα την αγάπη τους... ένιωσα τη ζεστασιά τους...
Ένα σκηνικό που έγινε σήμερα ήταν μια πολυ ευχάριστη έκπληξη...ένα άτομο που ήξερα οτι με νοιάζεται αλλα άμεσα δεν μου το είχε δείξει ποτέ το έκανε σήμερα με το πιο γλυκό τρόπο που μπορούσε...ήταν για μένα η πιο ευχάριστη κατάληξη που μπορούσε να έχει αυτή η περίεργη μέρα...
Είναι όμορφο να αγαπάς αλλά όταν έχεις τη δύναμη κ να τήν εκδηλώσεις ή αγάπη παίρνει την πιο δυνατή μορφή της...
Ήμουν πραγματικά χάλια όμως τα συναισθήματα που μου μετέδοσες με έκαναν να νιώσω πραγματικά καλύτερα...
Μετα απο τρία χρόνια σου είπα πόσο σε αγαπάω...μπορεί να το ένιωθα πολλές φορές αλλα καλύτερα που το κράτησα γιατί όταν στο είπα το ένιωθα τόσο έντονα που ήθελα να κλάψω, να σε αγκαλιάσω,να σε φιλήσω...
Μην αλλάξεις ποτέ...είσαι μοναδικό άτομο...μπορεί άτομα σαν εσένα να υποφέρουν κάποιες φορές-αν κ το καλύπτεις πίσω από το χιούμορ σου,όμως όταν θα βρεις αυτό που πραγματικά θες θα ζήσεις την πραγματικότητα που σου αξίζει...
Σ'αγαπώ πολυ...θα είμαι δίπλα σου....σου εύχομαι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να σου συμβεί ότι καλύτερο στη ζωή σου...
Δεν θα σου πω ευχαριστώ γιατί δεν μπορεί να καλύψει τίποτα απο όλα αυτά που νιώθω,είναι πολυ λίγο....
 
adopt your own virtual pet!
eXTReMe Tracker