Ακόμη μια φορά δεν μπορώ να βάλω τίτλο στις σκέψεις μου....

Είναι κάποιες φορές που κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα περιγράψεις με λόγια...
Νιώθεις πολλά,αισθάνεσαι,ζεις...κ όμως φοβάσαι να το παραδεχτείς ακόμη κ στον ευατό σου...
Ίσως φταίει γιατί είχα συνηθίσει αλλιώς...ίσως πάλι οτι φοβάμαι το τίμημα... γιατί έχω συνηθίσει να πληρώνω στη ζωή μου με τόκο ότι ζω....
Θα ήθελα να γράψω πολλά που με κάνουν και αισθάνομαι όμορφα...αλλα φοβάμαι μην ξυπνήσω απότομα..
Βέβαια στη ζωή μας ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τίποτα...αλλα κάποιες φορές αυτή η αβεβαιότητα είναι που μας κάνει να κάνουμε βήματα μπροστα και να μην παύουμε να παλεύουμε και να δίνουμε....
Η μέρα της γιορτής μου πριν λίγες ώρες τελέιωσε...αν προλαβαίνω να κάνω μία ευχή θα ήταν "να συνεχίσεις να μου δίνεις τη δύναμη να θέλω να σε γνωρίσω περισσότερο και τη σιγουριά να σου δείχνω τον ευατό μου χωρίς να φοβάμαι το μετά...."

Καλημέρα...σε ευχαριστώ που με κάνεις να χαμογελάω ακόμη και με τη σκέψη σου...
όπως λες και εσυ..τρεις και σήμερα...:):)

ctrl+a delete...:):):)

Κάτι πήγα να γράψω και το έσβησα...
Ίσως φταίει οτι έχει πολλά το μυαλό μου κ η μία σκέψη καλύπτει την άλλη....
Πάω να κάνω ένα μπάνιο γιατι θα βγω για καφέ με τη φίλη μου την Έλλη....
θα επανέλθω όταν μπορούν να μου βγουν οι σκέψεις μου με αυτόματη γραφή..(πάντα έτσι λειτουργώ...)

.....

Δεν θέλω να γράψω πολλά...
Αν και πολλές σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μου...
Είναι μία απο τις λίγες φορές που δεν φοβάμαι να χαρώ..
Είναι ίσως η πρωτη φορά που δεν κουράζω το μυαλό και τη ψυχή μου για το αύριο..
Με καλύπτει απλά το τώρα κ αυτό θέλω να ζήσω...
Καλό σου ταξίδι...
Ελπίζω να περάσεις πολυ όμορφα...
Αν και θα είμαι μακρία θα είμαι δίπλα σου με τη σκέψη μου....

Επανάληψη...

Κάτι κάνω λάθος...
Εκεί που βρίσκω την άκρη,την χάνω...
πέφτω..πέφτω...
αναισθητοποιουμαι...(όταν πλέον δεν υπάρχει πιο κάτω..)
ξανανιώθω
και άμα θες να δεις τη συνέχεια
κοίτα παλι στην αρχή...

Υ.Γ.:και κάτι "προγραμματιστικό" :
Ατέρμονη λούπα η ζωή αντε να δω πότε θα πετύχω κανένα break να ξεφύγω...

Καλημέρα...

Ησυχία...

Αλκίνοος Ιωαννίδης

"Πολλά είπα λίγα έζησα και ξέμεινα εδώ πέρα
Το στόμα θάφτηκε βαθιά και οι λέξεις στον αέρα
Είπες, είπες για ξένες λύπες

Με δυο τραγούδια προσπαθώ όλους εσάς να πείσω
Μα ένα σας βλέμμα αρκεί για να πισωπατήσω
Είπες, είπες λέξη δεν είπες

Μα αν θα έπρεπε να τραγουδώ για όσα με πληγώνουν
Τα χείλη δεν θα τα άνοιγα θα τα άφηνα να λιώνουν
Ησυχία, ησυχία λέξη καμία

Γιατί όσα με πονούν βαθιά δεν έχουν σημασία
Όταν στα χείλη φτάνουνε χάνουνε την ουσία
Η λέξη είναι μία, ησυχία, ησυχία............"


Ησυχία..λέξη καμία..μου φτάνει αυτό που νιώθω αυτή τη στιγμή...
δεν χρειάζεται να μιλήσω για κάποιες καταστάσεις..

διότι..
"ο κόσμος πάει και έρχεται και ο κόσμος δεν αλλάζει.."

Ποια είσαι εσύ που προσπάθησες να πας αντίθετα στο ρεύμα...;;
Μάλλον τίποτα...