Γιορτάζω,γιορτάζω,μ'ακούτε που το φωνάζω;

Είχα πολύ καιρό να γράψω..πολλές φορές ένιωσα την ανάγκη αλλα δεν πρόλαβαινα..
Έδωσα εξετάσεις για τα Αγγλικά και στα καπάκια ξεκίνησε ένα επιβαρυμένο εαρινό εξάμηνο(μιας και έχω τα διπλά μαθήματα λόγω χαμένου εξαμήνου)..
Τρέξιμο τραγικό..Όμως σήμερα με αφορμή την γιορτή μου ψιλοέπεσα και η ανάγκη μου να γράψω σε τούτο εδώ το blog είναι κάτι παραπάνω απο δυνατή..
Με το δικαιολογητικό οτι αυτή η μέρα είναι κάπως "ιδιαίτερη",σκέφτηκα πως την τελευταία περίοδο το μόνο που κάνω είναι να τρέχω απο την μία εργασία στην άλλη...
Κατάλαβα οτι έχω αγνοήσει πολλές ζωτικές μου ανάγκες...Αλλά το κακό δεν είναι οτι τις έχω αγνοήσει,αλλα ότι δεν έχω χρόνο γι'αυτές..
Βγαίνω ελάχιστα,κοιμάμαι ελάχιστα και το χειρότερο λόγω πεσμένης διάθεσεις μετανιώνω και για τις ευκαιρίες που αγνόησα το προηγούμενο διάστημα και για το τρόπο που σκέφτηκα γενικά...
Είναι κάπως θολώμένο το μυαλό μου και ενώ τότε που τα αγνόησα καταλάβαινα οτι έκανα καλά,η κούραση και η ρουτίνα μου παίζει άσχημα παιχνίδια και με κάνει να μετανιώνω..
Καταλαβαίνω πως όταν ξελασκάρει λιγάκι αυτή η πιεστική περίοδος θα μπορώ να σκεφτώ κ πάλι καθαρά..Αλλα σήμερα τι κάνουμε που μου βγήκαν όλες οι αδυναμίες;Πώς την παλεύουμε;
Θα μου πείτε βγες να ξεσκάσεις..Σωστό..Αλλα λόγω τρεξίματος(πήξιμο ως την Τετάρτη) θα βγούμε με τους άλλους δυο Γιώργηδες της παρέας σε κανα δυο μέρες να το γιορτάσουμε με την υπόλοιπη παρέα..
Ααα..το οτι κρύωσα σας το είπα;Ιγμορίτιδα,πυρετό(χτυπάω 38ρια) και ένα βήχα λές και βρυγχάτε λιοντάρι...
Τέλοσπάντων,μπορεί να επανήλθα στο blog αλλά μου φαίνεται πως δεν είμαι "δρυμήτερη"..
Αντε χρόνια μου πολλα..εύχομαι κάθε του χρόνου και καλύτερα....

Χρόνια πολλά με υγέια και ευτυχία και σε όσους άλλους γιορτάζουν...
Φιλιά...