Σκόρπια συναισθήματα...

Δευτέρα, Μαρτίου 06, 2006

Μιας και τελειώνουν οι απόκριες...

Μία μέρα τελείωσε και ξεκινάμε για το αύριο...και αν συνεχίσω να μην μπορω να κοιμηθώ κάπου θα χάσω το αύριο και θα παντρευτεί το σήμερα με το χθες...

Ήταν να βγω,αλλα προτίμησα να μείνω μέσα...ενώ πέρασα μία πολύ όμορφη μέρα...δεν ήθελα να συνεχίσω..

Ο λόγος;

Κάποια βράδια σου δίνουν το σημάδι ότι θα είναι στημένα..γιατί δεν έχεις τη διάθεση να βγεις, και ξέρεις πως πρέπει να το παίξεις χαρούμενος,άνετος και χαλαρός...

Ο λόγος;

Γιατί είναι δεδομένο όταν βγεις "πρέπει" να είσαι καλά...διότι "διασκεδάζεις"...όμως η διάθεση δεν σου κλείνει ραντεβού όποτε εσύ θες...

O αντίλογος;

Προκειμένου να μασκαρευτώ(απόκριες δεν έχουμε;;) σε κάτι που δεν μπορώ να είμαι θα προτιμήσω να μέινω με μένα...εξάλλου μου τελειώσαν τα χαμόγελα για σήμερα...θα μπορούσα να ζωγραφίσω ένα αλλα δεν είμαι καλή στη "ζωγραφικη" και με κουράζει...

Ααα..και επειδη σήμερα κάψαν το καρνάβαλο..ελπίζω να κάηκαν και οι μάσκες που φοράμε για να παίρνουμε τη ζωη πιο χαλαρά...και όμως δεν βοηθάνε..πότε θα καταλάβουμε οτι αυτό όλο το προσωπείο δεν μας αφήνει να αναπνεύσουμε και να δούμε..πότε;

Καλό μας ξημέρωμα...

posted by moonshine @ 1:59 π.μ.  

11 Comments:

  • At 2:44 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    mhn perimeneis apo kapoioys an8ropoys na bgaloyn tis maskes toys: exoyn ginei ena me to derma toys pia!

    anti8eta, koita ki esy na foras maskes poy kai poy(aytes poy trabaei o organismos ayton poy antimetopizeis!) giati h pollh eilikrineia apenanti se atoma poy den thn axizoyn m o n a x a blaptei!

    polla filia georgia moy!

     

  • At 12:25 μ.μ., Blogger xwma_kai_nero said…

    Χαίρετε !

     

  • At 6:01 μ.μ., Blogger παλιός οδοιπόρος said…

    "Mάσκα δεν έχω να γυρνώ
    στο καρναβάλι ετούτο
    μόνο μια απόχη να τρυγώ
    της θάλασσας την πονηριά
    και της σιωπής τον πλούτο..."
    - Θ. Παπακ. - "Στις χαραυγές ξεχνιέμαι"

    αφιερωμενοι γεωργια οι στιχοι αυτοι απο τον Θαναση με την ιδιαιτερη φωνη του Μιχαηλ..

    να'σαι καλα..

     

  • At 11:39 μ.μ., Blogger Unknown said…

    Όταν εσύ φοράς τον πραγματικό σου ευατό,αυτό το βλέπουν και οι άλλοι..Δεν είναι μάσκα.Είναι ταυτότητα της ψυχής.Αν οι υπόλοιποι κρύβουν τη δική τους,βαθια νυχτωμένοι είναι.
    Είμαι η Κάτια ;-)

     

  • At 12:15 π.μ., Blogger xwma_kai_nero said…

    Mακαρι μαζί με τον καρνάβαλο να καιγόντουσαν και οι καθημερινοί μασκαράδες που μας κατακλύζουν.
    Μην σκοτίζεσαι..
    Κι άλλοι αράζουν μέσα αρνούμενοι πλέον να συμμετάσχουν σε αυτον τον "σαββατιάτικο βιασμό" , όπως έχει πει και κάποια φίλη στο blog

     

  • At 12:46 π.μ., Blogger Νίνα said…

    Θα το καταλαβουμε οταν σαπισουμε πισω απο αυτα τα προσωπεια..αλλα τοτε θα ειναι πολυ αργα..
    Γιατι βλεπεις οι ανθρωποι τυφλωνονται, οργιζονται και ζηλευουν το εκτυφλωτικο φως της ψυχης μας που τολμαμε να το εξωτερικευουμε διχως φοβο, αλλα με πολυ παθος...και ή μας κατακρεουργουν, είτε μας αλλοτριωνουν.. και καθησα ξερεις κι εγω στο σπίτι με τις ίδιες σκέψεις με σένα.. όταν κληθώ να διαλέξω σταυροδρόμι τί θα κάνω τελικά...? Μασκα και καλοπεραση ή εγω παλεύοντας μεχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος μου με αυτον τον ψυχρό κόσμο..?

     

  • At 5:24 π.μ., Blogger moonshine said…

    Βροχούλα μου,δεν είναι ότι περιμένω να βγάλουν οι άλλοι τις μάσκες..αυτό που παλέυω έιναι να μην να μην επιρρεάζομαι(χωρίς όμως να συμβιβαστώ)επειδή όμως αυτο που προσπαθώ είναι απο τη φύση του αντιφατικό,υπάρχουν φάσεις που πέφτω..κάποια στιγμή ελπίζω να βρεθεί η χρυσή τομή...
    απο την άλλη δεν έχω γίνει τόσο δυνατη για να φοράω τις κατάλληλες μάσκες..εχω καταλλήξει πως ο μόνος δρόμος που μου ταιριάζει-και έχω τις λιγότερες απώλειες-είναι η συναισθηματική απομάκρυνση απο αυτές τις καταστάσεις...
    -----------------------------------
    Χαιρεται χώμα και νερό..:)
    "Κι άλλοι αράζουν μέσα αρνούμενοι πλέον να συμμετάσχουν σε αυτον τον "σαββατιάτικο βιασμό""
    Όντως είναι πολύ σωστό αυτό,όμως αν ο βιασμός αυτός ήταν μόνο το Σάββατο θα είχαμε άλλες έξι "υγιείς" μέρες για να αισθανόμαστε "γεμάτοι"...
    Δεν είναι ότι είμαι απαισιόδοξη, ουτε αρνούμαι την ανάγκη να διασκεδάσεις(και όχι να ψυχαγωγηθείς)..όλα χρειάζονται...
    αυτό που ίσως δεν αντέχω είναι η "χαλαροφάνεια"...τι μαγικό γίνεται και οι περισσότεροι θέλουν να περάσουν κάτι άλλο;
    Eχω μία απορία..τι νιώθει κάποιος τη στιγμή που επιστρέφει,είναι τόσο πλήρης όσο φαίνεται;
    Και με τα παραπάνω δεν ακυρώνω το γεγονός οτι υπάρχουν άτομα χαλαρά που μπορουν να περνάνε εύκολα καλά..εξάλλου όλοι έχουμε υπάρξει χαλαροί και άνετοι σε φάσεις της ζωής μας και το έχουμε νιώσει..αυτο που δεν αντέχω είναι το "φαίνεσθαι"..
    Παραδέχομαι τα άτομα που είναι άνετα,διστακτικα,ανοιχτά,κλειστά,
    ευαισθητοι,αναισθητοι,ρομαντικοι,
    ρεαλιστές και ο,τιδήποτε άλλο που το λέει η καρδιά τους..
    Δεν είναι ότι σε ένα άτομο ψάχνω να βρω κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά..εξάλλου ολοι-λιγο πολυ-γινομαστε όλα τα παραπάνω,απλά απο κάποια χαρακτηριζόμαστε περισσότερο..Αυτο που μετράει είναι να είναι αληθινά..Για μένα απέχει πολυ η "ψευτικη ευαισθησία" απο την σκληρότητα..
    -----------------------------------
    Σωτήρη μου σε ευχαριστώ πολύ για τη γλυκιά σου αφιέρωση..:):):)
    Όταν τα ξαναπουμε περιμένω να μου το στείλεις κιόλας...
    Εξάλλου στο έχω ζητήσει και με βοηθάς στη "μουσική μου εκπαίδευση"
    και όχι μόνο...
    Άλλο ένα ευχαριστώ και πάλι για όσες φόρες με έχεις στηρίξει,αβίαστα αθόρυβα και φυσικά..:):)
    -----------------------------------
    Κάτια μου χαίρομαι που τα λέμε και απο εδώ..μιας και άτυπα έχουμε ανταλλάξει απόψεις στο forum του Αλκίνοου:):)
    Aυτό που εύχομαι είναι να καταφέρουμε να κρατήσουμε την ταυτότητα της ψυχής μας.. γιατί είναι διαφορετικό πράγμα να άλλαζουμε εξελισσόμενοι απο τις καταστάσεις της ζωής και άλλο να νοθευόμαστε...
    Καλωσήρθες...θα τα λέμε ανταλλάσοντας αναπνοές σκέψεων...
    -----------------------------------
    Καλωςήρθες Νίνα μου:):)
    "Μασκα και καλοπεραση ή εγω παλεύοντας μεχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος μου με αυτον τον ψυχρό κόσμο..?"
    Eχω την αίσθηση πως αυτοί οι δύο δρόμοι δεν είναι εναλλακτικοί.. Ο καθένας επιλέγει έναν απο τους δύο
    αναλόγως με το τι ζητάει απο τη ζωή του,και με το τι είναι ευχαριστημένος..
    γιατι πολυ απλά κάποιοι δεν μπορούν να φορέσουν μάσκες ενώ κάποιοι άλλοι θέλουν να καλοπερνάνε ακόμη και φορωντας μάσκες..
    Απο τα γραφομενά σου φαίνεται πως επιλέγεις το δεύτερο..και ίσως αυτός νά είναι ο λόγος που έζησες τη στιγμή διαύγειας με την Νίκη, την Κρίστα και τον Κώστα-όπως έγραψες στο Blog σου....πιθανόν αν είχες επιλέξει τον πρώτο δρόμο ακόμη και αν έιχες βιώσει το ίδιο σκηνικό να μη μπορούσες να βιώσεις τα συναισθήματα που περιέγραψες..
    ;-)

     

  • At 9:06 π.μ., Blogger Epicuros said…

    Πολύ όμορφα γράφεις. Και ορθογραφημένα. Σπουδαίο αυτό!

     

  • At 3:46 π.μ., Blogger moonshine said…

    epicure σε ευχαριστώ πολυ..:):)
    αν και επειδή αυτο που σπουδάζω είναι πρακτικό τελείως..δεν είμαι πάντα σίγουρη για την ορθογραφία μου..(παλιότερα ήμουν πολύ πιο σιγουρη..;-))
    -----------------------------------
    Στάυρο μου,εύχομαι η ζωή σου να είναι μία πηγή αστείρευτη απο χαμόγελα...
    Και να συνεχίσεις να ζεις τα συναισθηματα σου πάντα τόσο δυνατά..
    Δεν είμαι άξια να κρίνω αν τελικά πάντα ο πόνος σε πάει ένα βήμα πιο πέρα..Αυτό όμως που ξέρω είναι πως η συναισθηματική απάθεια και αδιαφορία κάποιες φορές είναι αφόρητη...

     

  • At 4:26 π.μ., Blogger Pegasus said…

    Το να ζωγραφίζουμε άγαρμπα δεν είναι το θέμα...

    Το θέμα είναι να προσπαθήσουμε να ζωγραφίσουμε.

    Υπάρχει ένας στίχος που μου αρέσει πολύ
    "ήλιους ζωγραφίζω για να ζεσταθώ"

    Προσπαθώ λοιπόν και με κάτι που δεν είναι εδώ να πειστώ πως είναι.

    Πολλές φορές χαμογέλασα κι ας δεν ήμουν πολύ καλά για να νιώσω καλύτερα. Άλλοτε με βοηθάει κι άλλοτε όχι. Μάλλον βοηθάει όταν οι άλλοι γύρω μας καταλαβαίνουν και ξέρουν την προσπάθεια που κάνουμε και μας συμπαραστέκονται με οποιοδήοτε τρόπο, έστω και με ένα βλέμμα κατανόησης ή μια παλάμη στο ώμο. Όταν δε μας καταλαβαίνει κανείς, τότε νιώθουμε πως σκάμε πίσω από αυτό το χαμόγελο και πως τελικά δεν το φορέσαμε για να νιώσουμε λίγο πιο καλά αλλά για να μη νιώσουν οι άλλοι άσχημα. Τότε καλύτερα να μένουμε με τον εαυτό μας. Η συννενόηση είναι καλύτερη. ;)

     

  • At 4:45 π.μ., Blogger moonshine said…

    "Υπάρχει ένας στίχος που μου αρέσει πολύ
    "ήλιους ζωγραφίζω για να ζεσταθώ"

    Προσπαθώ λοιπόν και με κάτι που δεν είναι εδώ να πειστώ πως είναι"

    με αφορμη τα λόγια σου αυτά Αναστασία μου,μπήκαν σκέψεις στο μυαλό μου και με οδήγησαν στο επόμενο κειμενό μου...
    Δεν κατέληξα αν πείθομαι τελικά 'η όχι...το μυαλό το πείθεις ή καρδια όμως ξεγελιέται;

     

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

 
adopt your own virtual pet!
eXTReMe Tracker