Κυκλοθυμικότητα....

Βγήκα σήμερα...(σημερα??..ειναι μια ώρα που δεν ξεχωρίζεις το χθες απο το σήμερα...)
Δεν θα σταθω στο πως πέρασα...Όσο για το συμπέρασμα που έβγαλα για αλλη μία φορά για τον ευατό μου...
Σαν άτομο είμαι πολυ κυκλοθυμική..πάρα πολυ...εκεί που είμαι καλα πέφτω...και το αντίστροφο(λίγο πιο δύσκολα..)
Μία "λάθος" κίνηση,λίγα δηθεν λόγια,μια "στημμένη" κατάσταση(όχι απαραίτητα που να αφορούν εμένα) είναι ικάνα να με ρίξουν σε μεγάλο βαθμό..Αν δε νιώθω μία φυσικότητα γύρω μου..μία ισορροπία που όλη την νιώθουμε όταν υπάρχει..είναι πολύ δύσκολο να περάσω ουσιαστικά καλά...
Με ενοχλεί απίστευτα στον εαυτό μου αυτό..γιατι πολύ απλά δεν γίνεται να με επηρρεάζουν σε τέτοιο βαθμό..ο καθένας έχει δικαίωμα να είναι οσο "στημμενος" θελει,να λέει όσα δήθεν λόγια θέλει(τουλάχιστον εμένα έτσι μου ηχούν στην καρδια-αφήνω το περιθώριο και να μην είναι)...Εγω όμως γιατί να επηρρεάζομαι έτσι?
Χαλιέμαι εγώ χωρίς λόγο..ο άλλος δεν φταίει γιατι λειτουργεί όπως "γουστάρει"...
Το ότι εγώ πέφτω είναι δικό μου το λάθος και δεν έχω βρει τον τρόπο να το περιορίσω..
να δω το σκηνίκό απλά σαν γεγονός..πιθανόν να βγάλω και κάποιο συμπέρασμα...και να συνεχίσω να περνάω καλά...
Μετά απο λίγο που θα το εκλογικεύσω θα ξανανέβω..και μετα που θα γίνει πάλι κάτι θα ξαναπέσω..και η διαδικασία αυτή συνεχίζεται συχνά πυκνά..χωρίς τελειωμό...
Είναι πολύ οδυνηρό αυτό το σκαμπανέβασμα...Κάτι πρέπει να κάνω γιατί ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι δεν θα την βγάλουμε καθαρη μου φαίνεται...

Και ένα άσχετο σκηνικό...Δεν το γράφω αλλού μιάς και συνδέεται με τις σημερινές μου εντυπώσεις..Στο δρόμο συναντήσαμε ένα μεγάλο κύριο σε κατάσταση μέθης που φώναζε επαναλαμβανόμενα.."μην βιαστειτε να μεγαλώσετε θα χάσετε πολλά..θα παιδεύεστε..."
Τα λόγια αυτά μου έκαναν κάτι έντονο στην καρδιά...Έπειδη ανέκαθεν ανέλυα πολύ τις καταστάσεις είχα την αίσθηση ότι μεγάλωνα πιο γρηγορα απο ότι πρέπει..και δεν το άντεχα...
Βαδίζοντας πλέον στα 22 και κάθε μέρα γνωρίζοντας όλο και περισσότερο τον ευατό μου μέσα απο τους άλλους ξέρω πως συναισθηματικά έχω ζήσει πολλά πράγματα..γιατι ότι ζω το βιώνω πολύ έντονα..(και τη χάρα και τη λύπη...)άλλα όσοι με ξέρουν καλά-λίγοι- γνωρίζουν τον ενθουσιασμό και την τρέλα που κρύβω μέσα μου...

Τώρα αν κάποιος δεν με ξέρει καλά νομίζει πως είμαι άτομο αρκετά σοβαρό, ισσοροπημένο που ξέρω τι 8ελω(ανάθεμα και αν βγάζω άκρη..)και με μία εσωτερική ηρεμία(ενώ μέσα μου γινεται ένας τρελός πανικός)...

-Πάλι αλλού με πήγε η σκέψη μου φαινεται..σε ψυχογράφημα κατέληξα...-